Μια ναϋλον σακουλα τσακιζεται μεσα μου
Αναποδογυριζουν τα γιασεμια στη βροχη
Ο Antony αλλαζει προσωπα, στα στενα, στα μυστικα, στη σκια και στο φως
Φευγουν απο τις θαλασσες τα φιδια
Η φωνη του δεν αργει, δε βιαζεται
Σα μικρο παιδι ανεβαινει στους ωμους σου και πιανεται απο τα ματια σου
Δε βλεπεις που πας
Πατας τα ξερα χορτα και νιωθεις παλι ζωντανος


Antony σ ευχαριστω για την τοση ομορφια στις τοσο δυσκολες μερες

http://www.antonyandthejohnsons.com/index.html

http://www.theworldofadam.com/movies.html

photomanipulation 2001

Το πρωι μετα τη βροχη στο δρομο ειδα γυμνοσαλιαγκες.
Θυμηθηκα πως οταν ημουν παιδι ειχα ρωτησει τη μανα μου:
- Μαμα... γιατι αυτα τα σαλιγκαρια δεν εχουν σπιτακι σα τα αλλα σαλιγκαρια?
- ...Αυτα ψαχνουν να βρουν ενα αδειο για να μπουν μεσα
Μαλλον βαριοταν να μου απαντησει φαινεται- θα την ειχα πρηξει στις ερωτησεις οπως παντα
- Δηλαδη μαμα οταν μεγαλωνουν αυτο κανουν? Ψαχνουν να βρουν μεγαλυτερο σπιτακι?
Αυτο πιστευα μεχρι το πανεπιστημιο. Εκει εμαθα πως ειναι αλλο πραγμα οι γυμνοσαλιαγκες και αλλο τα σαλιγκαρια. Τα σαλιγκαρια επισης ειναι ερμαφροδιτα και αποφασιζουν το φυλο τους ανα περισταση (αλανια τα σαλιγκαρια). Οσο μεγαλωνουν προσθετουν μια νεα στρωση στο ανοιγμα του κελυφους τους και ετσι με το καιρο μεγελωνει κι αυτο.
Γενικα τωρα που το σκεφτομαι θα ελεγα πως η μανα μου μας μεγαλωσε με πολλα ψεμματακια
Μια αλλη φορα που την ειχα δει να αλλαζει πουκαμισο δεν εβλεπα τον αφαλο της
Κλασσικα: -μαμα... τα κοριτσια δεν εχουν αφαλο?
- οχι............
μετα απο χρονια εμαθα πως επειδη η μανα μου εφερε στο κοσμο το αδερφο μου μετα απο μια δυσκολη καισαρικη, εχει μια τομη απο τη μια ακρη στην αλλη και γι αυτο φορα παντα εσωρουχα που καλυπτουν ως ψηλα.

αχ ρε μανα

αργησα(με) να χασω(ουμε) την αθωωτητα μου(μας), μα οταν την εχασα(με) την εχασα(με) για τα καλα

Photomanipulation 2003

Η Μαρια προσπαθουσε να ανοιξει ενα υγρο απορρυπαντικο που εκτοξευτηκε τελικα πανω της
Στο νοσοκομειο ειπαν δυο εβδομαδες ξεκουραση
Το διαλυμα ηταν αλκαλικο
Εγκαυματα στον αμφιβληστοειδη
Και στα δυο ματια

Ο Χοσε με ξυπνησε τεσσερις το πρωι κλαιγοντας
Σκοτωθηκε ο αδερφος μου, μου πε, ο μικρος μου αδερφος
Εψαχνε τον αλλο του αδερφο που ειναι καπου στη Ροδο να τον ειδοποιησει
Τηλεφωνουσε σ ενα κινητο που του χε δωσει
Του μιλουσαν ακαταλλαβιστικα και του το εκλειναν
Μου εδωσε το νουμερο
Ξυπνησα μια γυναικα
Της εξηγησα, της ζητησα συγνωμη,
Λαθος, ειπε
Λαθος ειπα

Το απογευμα στο τραπεζι, ο Χοσε να κλαιει μιλωντας στο κινητο με τη μανα του, η Μαρια να μου λεει δεν αντεχω και γω να της λεω μη κλαις, δε πρεπει ειπαν οι γιατροι να κλαις...(λες και το ξεραν)

photomanipulation 2002

Ο αερας φυσα
Φυσαλιδες στον αερα
Το παζλ στον αερα
Σακουλες απο το american beauty
Στον αερα
Ενας ανθρωπος περπατα αναμεσα στα κινουμενα δεντρα
Χειμωνιαζει σκεφτεται
Αγριεουν τα νερα
Τρεχουν τα συννεφα
Μυριζει βανιλια ο αερας

(στη φωτο η ευη τον περασμενο απριλιο)

Οι διακοπες τελειωσαν,
τα κεφαλια μεσα,
Ακομα ανοιγω τις βαλιτσες μου και βλεπω τη καρδια μου
ποσα πραγματα εφερα παλι:
Ασπρομαυρες φωτογραφιες
Ματια που τα πηρα αγκαλια
Εναν σκυλο στην παραλια
Αλατι απ το δερμα των φιλων
Ενα κουβαρι συναισθηματα για το πουλοβερ του φθινοπωρου
Φως απ τα παραθυρα
Πολυ μουσικη για τα λουλουδια μου
Ενα βαζακι ζεστη θαλασσα
Ολο τον ηλιο μεσα στο ελαιολαδο
Αγαπη και μονο αγαπη


τα φαναρια ειναι ολα πρασινα για να περασει ο χειμωνας με κοκκινο

Και τωρα ησυχια

(για το χαρη που με ρωτησε χθες στη πιο μελαγχολικη στιγμη της γιορτης μου)



- οταν δεν ειμαστε παρον στη ζωη μας
- οταν αλλου ειναι τα συννεφα και αλλου η βροχη μας
- οταν τα πουλια που ζουν μεσα της μεταναστευουν στα συρματα των δρομων (μας κοιταζουν που και που απο ψηλα μελαγχολικα)
- οταν καποιος που αγαπας κλαιει στην αγκαλια σου και τα δακρυα στεκουν στην ακρη του γκρεμου (να πεσω? να μη πεσω?) (εχει συνειδηση και το δακρυ μη νομιζεις)
- οταν καποιος που αγαπας γελαει στην αγκαλια σου
- οταν ανεβαινει η συχνοτητα στο ερωτικο καλεσμα των τζιτζικιων τα καλοκαιρι (σπαει και τζαμια)
- οταν αλλα θελουμε, αλλα λεμε πως θελουμε, αλλα λεμε και αλλα εννοουμε (πως ν αντεξει τοση συγχυση? καρδια ειναι αυτη, δεν ειναι τσουβαλι)
- οταν ενα παιδι μας κοιταζει στα ματια
- οταν η θεση μας στο κηπο του καλου χανεται, γιατι μας παιρνει ο ανεμος (αλλου θα φυτρωσουμε παλι)(οπως ευχεται ενας φιλος μου: να βρεις χωμα ειναι το θεμα!)
- οταν συνειδητοποιουμε πως ο κοσμος ειναι ενα σκληρο παζαρι χρηματων και συναισθηματων (sex in the city?), (in every city?)
- οταν η ζωη μας πιεζει να γινομαστε μικροπρεπεις και αθρωπακια
- οταν καθημερινα εχουμε να κανουμε με μικροπρεπεις και με ανθρωπακια (αξιζει η φυλακη ή να τους σκοτωσω και να σκοτωθω?)
- οταν γινομαστε αχαριστοι και εγωιστες
- οταν βλεπουμε στα υγρα ματια των σκυλων τις ψυχες μας
- οταν δεν εχουμε απο καπου να πιαστουμε, απο εναν ανθρωπο να ζητησουμε μια αγκαλια χωρις να δωσουμε μια εξηγηση
- οταν στον αχαρο κοσμο ανακαλυπτουμε κρυμμενες ομορφιες (μια ταινια, ενα βιβλιο, ενα τραγουδι, ενα λουλουδι, ενα αρωμα...)
- οταν θυμομαστε πραγματα που ολοι οι αλλοι εχουν ξεχασει (ή δε θελουν να θυμουνται)
- οταν στελνουμε μπαλονια στον ουρανο να πανε σ αυτους που εφυγαν και ακομα αγαπαμε
- οταν κατι πρωινα κοιταζομαστε στο καθρεφτη και τον βρισκουμε αδειο (πως θα ξυριστω? Θα κοπω)
..............................................
..............................................
..............................................
de

απο βλακεια δε μπορεσα να βαλω ολες τις φωτογραφιες σ ενα ποστ και αναγκαστικα τα χωρισα σε 1, 2, 3...
η ουσια παντως ειναι μια
η αληθεια ωστοσο δεν ειναι μια

σημερα εχω τη γιορτη μου (μεγαλομαρτυρας ο Νικητας) και ολα μου συγχωρουνται ε?

(δικια μου)

Ανεβαινω τ ασπρισμενα σκαλοπατια της βεραντας και μυριζω τους βασιλικους και τα γαρυφαλλα που χει η μανα μου στις γλαστρες. Το φεγγαρι ειναι ψηλα στον αποψινο θολο ουρανο. Ακουω τις τηλεορασεις και τις συζητησεις στις βεραντες των γειτονων μου. Ενα σκυλι στο περα μαχαλα δινει το ρυθμο
Οι μερες στην ελλαδα περασαν με ματια αλλοτε να λαμπουν και αλλοτε να κλαινε, αλλοτε τα δικα μου ματια, αλλοτε των ανθρωπων που αγαπω.
Βαζω ρηματα, επιθετα και ουσιαστικα ετσι οπως ξεπεταγονται απο τη καρδια μου οπου φυτρωσαν σαν αγρια χλοη:
αεροδρομιο βενιζελος, η πορτοκαλι σου μπλουζα, τα δαχτυλα σου, βολτες σε εξαρχεια, γκαζι, carate και royksopp απο ενα παιδακι, τα κρανη σαν εργα τεχνης πανω απο τις εισοδους, να με κρατας, να με κοιτας, ξημερωσε (το καταλαβες?), νικαια, ελληνικος καφες με τον αδερφο μου, κυριακατικες εφημεριδες, μκρη μου αθηνα εισαι η πολη που μου μοιαζεις (ΚΒ)

στη μικρη μου πολη με μια μελανια στο στηθος (πανω δεξια), ντινα, πετρος, κυρα ρηνα, γιαννης, κλειω, τακης, σουλα και μπεμπης, η ειρηνη στην εφημερεια του νοσοκομειου, ο καλος φιλος λουπης να με βομβαρδιζει με μουσικη, να ρουφαω τη ζεστη απο παντου (παραλλαγη του τραγουδιου: τοση ζεστη που πινω μεσα μου αμα τη ταξιδεψω θα βγαλω και αυτο το χειμωνα και θα γυρισω ολη τη γη), καφεδες και κουβεντες, κουτουκακια,

(δικια μου)

στο μικρο μου χωριο η μανα μου, ο πατερας και η γιαγια, η ευθυμια που θυμωνει, το κοψιμο των ξυλων για το χειμωνα – πρωινη γυμναστικη, ενα βουνο πριονιδι,

πισω στην αθηνα σταση εργασιας των μεσων συγκοινωνιας, θεσσαλονικη, ναυαρινου, πρωτη νυχτα, η μαρια πιο ομορφη απο ποτε, ο χαρης, ο σπυρος, η σαββη και ο γιωργακος, τα γατακια: φοιβακος και σερενατα, δευτερη μερα στη χαλκιδικη, στο la cara, σε λειομενο, λειωμενος, λειωμενοι, αδεια παραλια (ποιος ειπε πως οι καλυτερες διακοπες ειναι το φθινοπωρο?), στενες πλατες με μεγαλη καρδια, σημερα καιει ο ηλιος, να βαλουμε αντιλιακο? Μπα...

(γιωργακου)

τα ιδια προσωπα σε αλλες στιγμες, κουβεντες στον ηλιο και στη σκια, στη θαλασσα και στη καρδια, βραδινες εξομολογησεις και αγκαλιες, φωτιες, κουνουπια, γυμνισμος, (παλι παραλλαγη: ειναι το σωμα μου μονο... κατα το ειναι το στρωμα μου μονο.. γυρω απο το στρωμα θαλασσης της μαριας), ονειρα στο σαπιο καρπουζι, ομελετα χωρις αυγα, αδεια μπαρακια (μπανανα, αρμενιστης – να ανοιξουμε μονο για ’σας?), νευρα, τσακωμοι και ξανα φιλοι, γιατι να δεχομαστε τη μετριοτητα? Γιατι να βολευομαστ

(γιωργακου)

Αγορα θεσσαλονικης, βιβλια, ρουχα και παπουτσια, τελευταιο βραδυ με το χαρη που ειναι ενα δεντρο, μια παρεα στο παραπολυ, παραπολυ λιγο, ο δημητρης που θα τα παρατησει ολα για να γινει ηθοποιος, πολυ αλκοολ, ζαλαδα, μεθυσι, η ψυχη να κλαιει μεσα μου, η μεγαλη χιμαιρα να με παιρνει μαζι της, απειρα τα μηνυματα στο κινητο, ο ερωτας να πλαναται παντου σαν αερακι, η ελενη, το λαμπρακι, οι προσευχες, ο λουκ (πειτε να γινει το θαυμα),
πισω στην αθηνα,

(χαρουλη)

καποιοι σ αυτη τη ζωη τα εχουν ολα, το βλεμμα σταματησε στα μπλε ματια και στο συνεχες χαμογελο του ηλικιωμενου κυριου που βγηκε απο παλια ελληνικη ταινια, μεταναστης που επιστρεφει στην ελλαδα μετα απο 50 χρονια στο λεωφορειο της γραμμης αεροδρομειο-κηφισσος,

φεγγαρακι μου λαμπρο φεγγε μου να περπατω να πηγαινω στο σχολειο να μαθαινω γραμματα του θεου τα πραματα (να μαθαινω και τη ζωη αν γινεται),
πρωτακια ολου του κοσμου ενωθειτε,

η παναγια να μας προσεχει

soundtrack απο: royksopp, antony and the johnsons, nouvelle vague, Midwest product, soundtracks of bill kill 1 & 2046, μ δελτα και τσανακλιδου – το χρωμα της μερας


ΔΟΝ: Οταν επιστρεφεις εκει που αγαπας γινεσαι θνητος και ευαλωτος...
ΣΑΝΤΣΟ: γιατι δον?
Ο δον συνεχιζει να παραμιλα σα να μην ακουσε καν την ερωτηση
ΔΟΝ: ...γινεσαι ενα ποιητης που εξηγει τα ποιηματα του...