(γιωργακου)

τα ιδια προσωπα σε αλλες στιγμες, κουβεντες στον ηλιο και στη σκια, στη θαλασσα και στη καρδια, βραδινες εξομολογησεις και αγκαλιες, φωτιες, κουνουπια, γυμνισμος, (παλι παραλλαγη: ειναι το σωμα μου μονο... κατα το ειναι το στρωμα μου μονο.. γυρω απο το στρωμα θαλασσης της μαριας), ονειρα στο σαπιο καρπουζι, ομελετα χωρις αυγα, αδεια μπαρακια (μπανανα, αρμενιστης – να ανοιξουμε μονο για ’σας?), νευρα, τσακωμοι και ξανα φιλοι, γιατι να δεχομαστε τη μετριοτητα? Γιατι να βολευομαστ