days with rain and questions
ìåñåò ìå âñï÷ç êáé åñùôçóåéò
Δευτέρα, Φεβρουαρίου 27, 2006
προσεχως

2004 στο χωριο μου, ο Χαρης

Χαρη, Μαρια σας περιμενω μεθαυριο για ομορφες βολτες στο Λονδινο, αγκαλιες, βλακειες, αναμνησεις......

μου χετε λειψει πολυ

ΥΓ θα ναι και ο Αλεξης, ο Geo, η Ευη και Νικηφορος
Κυριακή, Φεβρουαρίου 26, 2006
προτασεις
Αγαπη και θετικοτητα σ αυτα τα sites
Υπεροχες φωτογραφιες από ανθρωπους που ξερουν να χαιρονται τη ζωη

http://www.flickr.com/photos/kevinday/
http://www.flickr.com/photos/rebba/
http://www.flickr.com/photos/drjoanne/
http://www.flickr.com/photos/tobyloc/
λιγο ακομα

(φωτο 2006, photoshop)

Ηταν ξημερωματα οταν ξυπνησε. Θα κατεβαιναν στον καμπο να μαζεψουν τη νεα σοδια απο μηλα. Τα σταρκιν και τα ντελισια ανεμεναν το στοργικο της χερι, να τα κοψει. Ηταν η εποχη τους, ζουμερα και μυρωδατα.
Ο καμπος ηταν τυλιγμενος απο εναν πυρηνα ομιχλης και υγρασιας. Μελαγχολικος. Ενας μικρος λαβυρινθος για τις αισθησεις.
Στρωθηκαν στη δουλεια. Τεντωνε το κορμι της να φτασει ενα κλαδι, σαν τεντωμενο σχοινι που πανω του κανεις δεν μπορει να βαδισει. Μετα από ωρες η μεση και ο λαιμος της την πονουσαν. Ειχε ιδρωσει αρκετα. Σκουπιζε το μετωπο της συχνα με τη παλαμη της. Πεινουσε λιγο και διψουσε πολυ. Τοση ωρα δουλευε χωρις να σκεφτεται τιποτα. Δουλευε με τη μυρωδια των βαλτων, των βατων και των τσακισμενων χορταριων να δινουν το ρυθμο στο διαφραγμα της.
Μεσημεριασε και ειπαν να κανουν ενα μικρο διαλλειμα. Πεταχτηκε ως το ποταμι να φερει νερο. Κρυσταλλινο νερο, στοιχειο στοιχειωμενο, καμωμενο απο τα ονειρα των ανθρωπων, υλη που δε χρειαστηκε πουθενα και ποτε. Νερο που αναβλυζε απο την αιωνια πηγη, που με φορα ριχνοταν στις πετρες και τις γυαλιζε, τις ετρωγε σιγα-σιγα, ψυχη-ψυχη. Εφτιαχνε μικρα σπιτακια για τα πλασματα του και τα πλασματα των παραμυθιων. Μια ισορροπια φθαρτη για νεροφιδες και νεραϊδες.
Τα κλαδια των δεντρων εσκυβαν πανω στο ποταμι και του μιλουσαν. Προσπαθησε να καταλαβει τι του ελεγαν, μα ειναι δυσκολη η γλωσσα των δεντρων.
Γεμισε το παγουρακι της με νερο και επεστρεψε στο χωραφι. Καμια μαγισσα δε βρεθηκε στο δρομο της να της δωσει το δηλητηριασμενο μηλο.

…………………………………….

Παλιοτερα ειχα βαλει αυτό http://niketasp.blogspot.com/2005/06/paramithoxromata.html το αποσπασμα, σημερα Κυριακη ειπα να βαλω άλλο ένα απ αυτή την ιστορια

Βρεχει εκει?
Σάββατο, Φεβρουαρίου 25, 2006
το τελος της εβδομαδας

(φωτο του φιλου μου του Χαρη, καπου στην αμερικη, που αλλου?)


Αυτή η εβδομαδα κατεληξε στην συγκλονιστικη φωνη της Diane Cluck, στο τελειωμα ενός πινακα (και φυσικα στα γεματα μουτζουρες δαχτυλα και ρουχα), στο να χω κανει λιγοτερα απ οσα ειχα υποσχεθει στον εαυτο μου πως θα ειχα κανει, μ’ ένα πεσμενο δεντρο μεσα μου, με μια γροθια στο στομαχι, με λιγοτερα μαλλια (και περισσοτερο προσωπο), με λιγοστο χιονι στα παπουτσια, με μια εκπληκτικη ηλεκτρικη οδοντοβουρτσα (oral-b triumph), με λιγοτερα επιθηλιακα κυτταρα, με το να συναντω (όπως κάθε πρωι αλλωστε) το ιδιο ζευγαρι να κρατιεται χερι χερι σ ενα μεγαλο μερος της διαδρομης και μετα ξαφνικα να φιλιουνται και να αποχωριζονται σα ξενοι, με το να αναρωτιεμαι ποτε θα αξιωθω να μαθω οδηγηση, μ ένα ψυγειο που είναι γεματο κάθε λογης smoothies και γιαουρτια,
με μια αδεια αγκαλια….

Καλο σαββατοκυριακο
Παρασκευή, Φεβρουαρίου 24, 2006
...

(πριν δυο μερες στο δρομο για τη δουλεια, φωτο με το κινητο)

τοσες μερες δεν εχω να πω κατι
η raiman τα λεει ολα εδω: http://earthisnot.blogspot.com/2006/02/lifeguard-sleeping-girl-drowning.html
πολυ καλυτερα απο μενα
Κυριακή, Φεβρουαρίου 19, 2006
stop breathing

(απλο κολλαζ στο photoshop 2001)

αν ξεραμε τι ειναι η αγαπη δε θα μιλουσαμε τοσο γι' αυτη τοσοι ανιδεοι
Τρίτη, Φεβρουαρίου 14, 2006
μια μικρη απαντηση

(ακρυλικα, λεπτομερεια απο τριπτυχο, 1999)

τελευταια λαμβανω e-mails που με ρωτανε γιατι εφτιαξα το blog
μια μικρη απαντηση:
το blog εγινε σαν μια ανασα,
απλα εγινε
παλαιοτερα ειχα διαφορα τετραδια αναμνησεων, μπλε σχολικα τετραδια παραγεμισμενα με εισιτηρια λεωφορειων και παραστασεων, σημειωματα απο το ψυγειο ή απ το δρομο, ποιηματα που εβρισκα στις τσεπες των παντελονιων μου, ζωγραφιες, μουτζουρες, σκορπιες λεξεις, αποκομματα εφημεριδων...
ειναι λενε χαρακτηριστικο των ταυρων να μαζευει ολα τα σκουπιδια, δε ξερω, ισως
ωσπου μια μερα λιγο ζαλισμενος, ξεχασα τη τσαντα μου σ ενα παγκακι στο λευκο πυργο
εφυγα
οταν το καταλαβα και γυρισα πισω φυσικα η τσαντα ειχα βγαλει φτερα
δεν ειχε τιποτα αξιας,
εψαξα στα σκουπιδια, ρωτησα... τιποτα
στενοχωρηθηκα πολυ τοτε
μετα καταλαβα πως πολλα απ αυτα τα χα ηδη μεσα στο μυαλο και στη καρδια μου και μου αρκουσε αυτο τελικα

το blog λοιπον φτιαχτηκε λιγο πριν φυγω για αγγλια ως σημειο αναφορας αυτης της εποχης, σαν παιχνιδι, σα συντροφια, σα μια διαθεση να μοιρασω πραγματα απο τον υπολογιστη μου, να δω τα σκοταδια μου και τις οποιες φωτεινες πτυχες μου
Δευτέρα, Φεβρουαρίου 13, 2006
πατατες ελληνικου κιν/φου

(sexy blue potatoes, photoshop 2002)

Καμια φορα βλεπουμε απλες ιστοριες στο ξενο κιν/φο και απορουμε γιατι στη χωρα μας δε βλεπουμε τετοιες ιστοριες, γιατι εχουμε ένα κιν/φο που τρωει τις σαρκες του?
Δεν εχουμε κανεναν να πει μια απλη ιστορια?
Κανεναν δεν εχουν αγγιξει οι βιογραφιες- ιστοριες της Μπελου ή του Ζαμπετα? (ή μια ιστορια που να τους ενωνει ολους αυτους τους σπουδαιους ανθρωπους?) (δε θα πω για Χατζιδακι, Μελινα...)
Κανεναν δεν αγγιξε η ιστορια της Ελενης από το Κωσταλεξι που αδερφια και ένα ολοκληρο χωριο συνωμοτουσε στον εγκλεισμο της γιατι ντρεπονταν για τη ψυχολογικη και πνευματικη της κατασταση….
Γιατι κανουμε το απλο τοσο πολυπλοκο?
Γιατι πρεπει να εφευρισκουμε μπλε σεξυ πατατες?
χορτασαμε πια απο πατατες (ονοματα και ιστοριες θα πουμε αλλη φορα)...

ασχετο: το σεβασμο μου αποψε σε αλφα-γαμα, ηχοκρατορια και TXC που σπανε τα ηχεια μου θυμιζοντας μου κατι δυνατα απογευματα
Κυριακή, Φεβρουαρίου 12, 2006
ποιος ειπε σ αγαπω 2 (στο Brokeback mountain)

(μικτη τεχνικη, μολυβι, κερι, photoshop 2003)

<<Κυριακη πρωι και θαβω τη χθεσινη μου θεωρια…>>
παραφραση από αρθρο της Μαλβινας στο symbol

Ποιος ειπε σ αγαπω σημερα ?

Στη ταινια Brokeback mountain που ειδα χθες βραδυ δεν ακουστηκε ουτε ένα σ αγαπω.
Κανεις δε ειπε σ αγαπω και ηταν κατι που μ αρεσε πολύ
Όταν η ευτυχια σωνεται νωρις, οταν φευγουν νωρις τα ομορφα πραγματα απο μεσα μας, απομενει μια βαθια αγαπη που πληγωνει και εμας και τους αλλους γυρω μας,
Τι σημασια εχει λοιπον αυτή η λεξη?

Καποτε μπορουσες να με κοιτας στα ματια γιατι η αγαπη μου ηταν πραξεις και όχι λογια
Τωρα τι? Τωρα που απομενω μ ενα κολλημενο στη παλαμη εισιτηριακι screen3Un 11/02/06 20:00 brokeback mountain adult, γαλαζιο, τσακισμενο, σχεδον διαλυμενο, τι?
ποιος ειπε σ αγαπω 1

(φωτο με το κινητο 2005, απαλη επεξεργασια σημερα)

ποιος ειπε σ αγαπω σημερα?

- αυτος που περπατησε μονος και γυαλινα δακρυα επεσαν απο τα βλεφαρα του και εγιναν τα ανθη του καλου (?)
- η ερωτευμενη γυναικα στο διπλανο διαμερισμα μετα τον ερωτα στο ιδρωμενο αυτι του εραστη της (?)
- οι πωλητριες που ανοιξαν το πρωι το super-market και εφαγαν ολες τις φραουλες (?)
- η πασπαλισμενη με σκηνοθετημενη χαρα τραγουδιστρια προς τους θαυμαστας της λιγο πριν κλεισει το προγραμμα (?)
- η Μαρια Αλιφερη στο βιντεο καποιου fan της (?)
- ενα φυλλο ενω επεφτε στη γη (?)
- αυτοι που περασαν μια νυχτα ασκοπη στη pub ριχνοντας βελακια σ εναν αδειο τοιχο (?)
- ενας φανταρος στη σκοπια των αστεριων (?)
- ο πρωταγωνιστης της ταινιας 9 songs ενω ετρεχε στη κρυα θαλασσα (?)
- αυτος που πε δε ξερω τιποτα και θελω να τα μαθω ολα απο την αρχη (?)


.....(to be continued)
Πέμπτη, Φεβρουαρίου 09, 2006
αυτες οι μερες

(φωτο 2003, επεξεργασια σημερα)
Τρίτη, Φεβρουαρίου 07, 2006
ο λεμονοστυφτης

(απ τα πρωτα πειραματα στο photoshop, καπου το 2001)

για τις μερες Βαλεντινου που ερχονται

Κυριακή, Φεβρουαρίου 05, 2006
we are the swans
I make pictures for

http://ohomecmon.blogspot.com/

take breath and come to life

the o home c'mon collective is a project between friends that share the same vision about music and art in every form.

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 01, 2006
γεμισαν


(μια εμπνευση της τελευταιας στιγμης, photoshop, as usual)
Ταπεινες σκεψεις , πονηρες πραξεις


Τα διλήμματα είναι από τα πραγματα που εχουν χρωμα, μαυρο ή ασπρο. Τιποτα ενδιαμεσο. Θα κανεις αυτό ή το άλλο. Θα παρεις αυτή ή την άλλη αποφαση. Θα μεινεις ή θα φυγεις. Θα πεις σ αγαπαω αλλα σε βαρεθηκα (ή βαρεθηκα τον εαυτο μου) ή σ αγαπαω και θα προσπαθησω κι άλλο…
Παντως σε τελικη αναλυση ο,τι και να διαλεξεις κρυβει μεσα τουμια πληγη.
Αποφασισα να φυγω από τη δουλεια πριν καιρο για διαφορους λογους, εδωσα notice και ειπα γεια. Πεσαν πανω μου (όχι ότι ειμαι και τοσο πολυτιμος- μη νομιζεις). Ο φιλος μου ο jose εδωσε επισης notice. Αντε γαμηθειτε τους ειπε. Τωρα μου προσεφεραν εμμεσα τη θεση του που εχει πολύ καλυτερο μισθο.
Να πουληθω?

Ειμαστε πραξεις ε?

ΥΓ1 σημερα δε συναντησα κανεναν στο δρομο. Η πολη φαντασμα τους ρουφηξε ολους. Μετα απ΄ωρα σταθηκα σε μια διασταυρωση και ένα λεωφορειο περασε. Σχεδον αδειο. Λιγα κουλουριασμενα σωματα πισω απο τα θολα, γεματα δαχτυλιες τζαμια μου ειπαν καλημερα.
ΥΓ2 οι τελευταιες photos ειναι βγαλμενες με το κινητο
ΥΓ3 το τραγουδι της ημερας: Sudden Rush του Erlend ?ye, απο τους kings of convenience (θα παιχτει πολυ, συντομα)