(για το χαρη που με ρωτησε χθες στη πιο μελαγχολικη στιγμη της γιορτης μου)



- οταν δεν ειμαστε παρον στη ζωη μας
- οταν αλλου ειναι τα συννεφα και αλλου η βροχη μας
- οταν τα πουλια που ζουν μεσα της μεταναστευουν στα συρματα των δρομων (μας κοιταζουν που και που απο ψηλα μελαγχολικα)
- οταν καποιος που αγαπας κλαιει στην αγκαλια σου και τα δακρυα στεκουν στην ακρη του γκρεμου (να πεσω? να μη πεσω?) (εχει συνειδηση και το δακρυ μη νομιζεις)
- οταν καποιος που αγαπας γελαει στην αγκαλια σου
- οταν ανεβαινει η συχνοτητα στο ερωτικο καλεσμα των τζιτζικιων τα καλοκαιρι (σπαει και τζαμια)
- οταν αλλα θελουμε, αλλα λεμε πως θελουμε, αλλα λεμε και αλλα εννοουμε (πως ν αντεξει τοση συγχυση? καρδια ειναι αυτη, δεν ειναι τσουβαλι)
- οταν ενα παιδι μας κοιταζει στα ματια
- οταν η θεση μας στο κηπο του καλου χανεται, γιατι μας παιρνει ο ανεμος (αλλου θα φυτρωσουμε παλι)(οπως ευχεται ενας φιλος μου: να βρεις χωμα ειναι το θεμα!)
- οταν συνειδητοποιουμε πως ο κοσμος ειναι ενα σκληρο παζαρι χρηματων και συναισθηματων (sex in the city?), (in every city?)
- οταν η ζωη μας πιεζει να γινομαστε μικροπρεπεις και αθρωπακια
- οταν καθημερινα εχουμε να κανουμε με μικροπρεπεις και με ανθρωπακια (αξιζει η φυλακη ή να τους σκοτωσω και να σκοτωθω?)
- οταν γινομαστε αχαριστοι και εγωιστες
- οταν βλεπουμε στα υγρα ματια των σκυλων τις ψυχες μας
- οταν δεν εχουμε απο καπου να πιαστουμε, απο εναν ανθρωπο να ζητησουμε μια αγκαλια χωρις να δωσουμε μια εξηγηση
- οταν στον αχαρο κοσμο ανακαλυπτουμε κρυμμενες ομορφιες (μια ταινια, ενα βιβλιο, ενα τραγουδι, ενα λουλουδι, ενα αρωμα...)
- οταν θυμομαστε πραγματα που ολοι οι αλλοι εχουν ξεχασει (ή δε θελουν να θυμουνται)
- οταν στελνουμε μπαλονια στον ουρανο να πανε σ αυτους που εφυγαν και ακομα αγαπαμε
- οταν κατι πρωινα κοιταζομαστε στο καθρεφτη και τον βρισκουμε αδειο (πως θα ξυριστω? Θα κοπω)
..............................................
..............................................
..............................................
de