(χαρουλη)

καποιοι σ αυτη τη ζωη τα εχουν ολα, το βλεμμα σταματησε στα μπλε ματια και στο συνεχες χαμογελο του ηλικιωμενου κυριου που βγηκε απο παλια ελληνικη ταινια, μεταναστης που επιστρεφει στην ελλαδα μετα απο 50 χρονια στο λεωφορειο της γραμμης αεροδρομειο-κηφισσος,

φεγγαρακι μου λαμπρο φεγγε μου να περπατω να πηγαινω στο σχολειο να μαθαινω γραμματα του θεου τα πραματα (να μαθαινω και τη ζωη αν γινεται),
πρωτακια ολου του κοσμου ενωθειτε,

η παναγια να μας προσεχει

soundtrack απο: royksopp, antony and the johnsons, nouvelle vague, Midwest product, soundtracks of bill kill 1 & 2046, μ δελτα και τσανακλιδου – το χρωμα της μερας


ΔΟΝ: Οταν επιστρεφεις εκει που αγαπας γινεσαι θνητος και ευαλωτος...
ΣΑΝΤΣΟ: γιατι δον?
Ο δον συνεχιζει να παραμιλα σα να μην ακουσε καν την ερωτηση
ΔΟΝ: ...γινεσαι ενα ποιητης που εξηγει τα ποιηματα του...