Μια ναϋλον σακουλα τσακιζεται μεσα μου
Αναποδογυριζουν τα γιασεμια στη βροχη
Ο Antony αλλαζει προσωπα, στα στενα, στα μυστικα, στη σκια και στο φως
Φευγουν απο τις θαλασσες τα φιδια
Η φωνη του δεν αργει, δε βιαζεται
Σα μικρο παιδι ανεβαινει στους ωμους σου και πιανεται απο τα ματια σου
Δε βλεπεις που πας
Πατας τα ξερα χορτα και νιωθεις παλι ζωντανος


Antony σ ευχαριστω για την τοση ομορφια στις τοσο δυσκολες μερες

http://www.antonyandthejohnsons.com/index.html

http://www.theworldofadam.com/movies.html