meres tora kati den paei kala niotho
de koimamai kala ta bradia
aporofiemai stin apoxaunosi tis tv me kapoies elaxistes enalampes
(xthes blepontas auta me tous papades thimithika enan theologo-to petraki otan imoun fititis sto diplano diamerisma apo ti nopi pou mas erixnes kirigma giati kaname parea agoria me koritsia kai mazeuomastan oloi s ena diamerisma-ti gelia eixame kanei me tin athliotita tou, me tin ithikologia tou (ebgaze kai anakoinoseis stin eksoporta tis polikatoikias o athlios)- an kai eimai sigouros pos autos ekane ta xeirista piso apo to daxtilo tou)
simera thimithika mia kopela apo mia alli sxoli pou me goustare eno ego oxi giati de mporousa na ti katalabo. xanomoun mesa s auta pou elege. den ebgaze akri oute auti nomizo. itan moni giati kaneis den tin katalabaine. itan kati pou oloi sti parea to eblepan. etsi niotho kai go autes tis meres. sa mesa mou na eimai auto to koritsi. de me katalabaino.

giatre mou tha ziso?

Ποιος εχει τη διαθεση να διαβαζει του καθενος τις σκεψεις και τις αποψεις?
Γιατι δε προτιμουμε να τις καταθεσουμε στους φιλους μας?
Να λαβουμε τουλαχιστον μια αντιδραση, μια γκριματσα, ένα αγγιγμα, ένα χαδι, ένα φιλι, μια αγκαλια, μια γνωμη ή μια αντιγνωμια?
Καθομαστε με ανθρωπους που λεμε πως αγαπαμε και ή δεν ακουμε τι λενε (σκεφτομαστε τι θα πουμε εμεις) ή μιλαμε ακαταπαυστα για να γεμισουμε τα κενα (χωρις όμως να λεμε τιποτα)
Τι είναι αυτό που τελικα μας κανει να χανουμε το χρονο μας με ανουσια πραγματα? (Εκλεισα το θερμοσιφωνα? Γιατι εχουν τρυπες τα μακαρονια μου? Γιατι οι κυρατσες τις απογευματινης ζωνης δε βοηθανε τη χωνεψη μου?...)
Γιατι κάθε μερα νιωθουμε πως παλιοτερα ζουσαμε πιο ομορφα? (κάθε περσι και καλυτερα)
Γιατι να ειμαστε δυστυχισμενοι ( ή μαλλον γιατι να μην ειμαστε ευτυχισμενοι)?

Κατεβηκα το μεσημερακι με τη Μαρια και το φορτηγακι (να μοσχοβολα κερι μελισσων) του μπαμπα της στις πηγες, στα ποταμια και στα πρασινα ακρογιαλια του χειμωνιατικου καμπου μας (καπου στη κεντρικη Πελοπόννησο).
Από την ομορφια σιωπουσαμε και οι δυο.
Ο ηχος του νερου πηρε πολλες σκεψεις που με βασανιζουν τον τελευταιο καιρο.
Καπνισαμε διπλα στα πεσμενα λευκα που δακρυζαν και εφτιαχναν ρυακια.

Παρακαλω υπαρχει κανεις να μου πει πως ζει κανεις το: ο,τι θελει ας γινει?

ta asterakia kato apo to mati kriboun romantika ta simadia apo tis mpounies
oraia rouxa na kriboun tis pliges ( pros anoixti grammi skip: pos bgainei to aima apo to leuko mou poukamiso?)
thes gamisia apopse
thes kati agrio
koitas ta atsalakota sentonia kai se pianei mia lipi
afou ntitheis bgaineis
einai sabbato bradi kai de ksereis kanenan s auti ti poli
autoi pou ikseres de theloun na ti kseroun
oloi tin aparniontai, o kathenas me to tropo tou
allos to rikse sti koka kai stis peiramatikes ksines
allos bgainei mono ta proina ( gia na paei sti douleia)
allos nekros apo kapoio troxaio
ntinesai loipon kai bgaineis monos
pas se ena bar pou legetai 'iatreion' (olos tixaios)
i mousiki enallassetai apo aleksiou se disco years
kapnizeis
to tsigaro einai o monos filos pou kaigetai gia sena
an diakrino kala pineis kati apo ouiski (full mpompa)
sto deutero de se blepo
blepeis filla apo triantafilla
blepeis trianta filla na peftoun sta matia sou
loksa feugei ena dakri giati kapote agapouses
ego se niotho
xtipa to tilefono sou
enas filos sou mila se mia glossa pou de katalabaineis
to kleineis giati kaneis de rota ti kaneis
skeftesai ti mana sou pou tora koimatai sa koubari
skeftesai na autoktoniseis
alla panta kati se stamata
diskoli nixta, diksoli zoi
prostasia thes kai agapi
mia agkalia (ekei thimasai kai to gamisi pali)
bgaineis ston krio aera
ta matia enos montelou sti diafimisi tis stasis tou leoforeiou se paraplanoun
eimai edo gia sena leei
edo pou peristrefesai
edo kato apo ta sinnefa kai pano apo ti gi
perna mesa apo auto to akro tou ouraniou toksou mou kai tha sai panta eutuxismenos
mporeis?
mporeis na peis oxi?
mporeis na peis nai?

Επι της ουσιας δεν υπαρχει τιποτα
Εχεις το οπλο αλλα δεν εχεις το στοχο
Ισως παλι να εχεις το στοχο, αλλα δεν εχεις το στοχαστρο
Πώς να σημαδεψεις τη ζωη?
Όλα είναι σαπια μηλα
Λεμε σ αγαπω
Μα ο καθενας δειχνει χιλιαδες διαφορετικες αγαπες και δινει και άλλες τοσες χιλιαδες
Αλλα η αγαπη είναι ΜΙΑ
Ο Νιτσε μιλα γιατι οι ανθρωποι δε φτανουν στην Ενωση
Γιατι δε σηκωνονται κυματα στα ποτηρια του κρασιου όταν ειμαστε με αυτους που αγαπαμε
Γιατι τα πραγματα δεν ερχονται ευκολα
Γιατι δε στεκονται αυτά που ψιθυρίζουμε τις νυχτες
Γιατι δε μπορουμε να βοηθησουμε οσους μας βοηθανε
Γιατι κάθε μερα συνειδοτοποιουμε τη μετριοτητα μας απεναντι στα πραγματα και κυριως απεναντι στη γνωση, αφου η μικρη μας ζωη, μας απασχολει περισσοτερο από κάθε τι
Γιατι δεν ειμαστε καθαριοι
Που φτανουμε λοιπον? Στο μηδενισμο? Στην ελλειψη πιστης?
Στο πρωτο ισως ναι
Στο δευτερο σιγουρα ναι
Ο πονος ετσι κοιταζεται στο καθρεφτη και βλεπει τον εαυτο του με τη μορφη της ζηλιας
Μια πετρα χρειαζεται να σπασουμε το καθρεφτη
και όχι αλλα ομορφα ρουχα να ντυσουμε τον κάθε πονο μας

kanei krio edo mesa
kai go kaio to tsigaro mou sto monadiko ilio pou iparxei s ena tasaki
imoun athina autes tis meres
edosa kati eksetaseis pou isos allaksoun ti zoi mou (tha ksero ti parakseui)
niotho sa ena sfouggari stin akri enos mauropinaka
esbisa ta logia pou graftikan apo ti zoi gia mena
oli i kimolia einai mesa mou tora
kai oles oi lekseis oi sbismenes
kai tora perimeno an tha graftei kati neo tin paraskeui

meta tis eksetaseis i athina me to xiononero emoiaze me granita
miam miam
bretika me ton pio kalo mou filo, to xari
monastiraki, kolonaki, kafedes me kolliandro, agapi gia ta palia, logia, istories, kapnoi...ola anakateutikan
xathika
perpatisa ksista sta amaksia pou etrexan
perasan oi ores
milisa me ti maria pou eixe genethlia kai mou leipei toso
ksimerothika ston aderfo mou
meta eida to labraki
foitites mazi
xathikame enamisi xrono tora
strato ego
agrotiko ekeini
eida mprosta mou mia ginaika pia
xathike i kopelitsa
sta matia omos i idia lapsi

ax