- βαρεθηκα τη βαρια φιλοσοφια, τις αληθειες που πρεπει να φτασεις στο πατο για να τις ζησεις
- τη γοητεια να γινεται απογοητευση
- που γκρινιαζω - που περναω το τριτο καλοκαιρι μακρια απο το κοσμο- που μικροπραγματα, μικροεγωισμοι και μικροτητες χτιζουν το αορατο διχτυ
- τον αποσπασματικο εαυτο μου (κι ας τον ολοκληρωνω (προς το καλυτερο-λεμε τωρα...))
- βαρεθηκα το παρελθον να ειναι η αγαπη- που ο κοσμος εχει γεμισει οργισμενα νιατα, αλλα οχι αληθινους επαναστατες- τις λεξεις: παγκοσμιοποιηση, καθημερινοτητα, δουλεια, σπιτι, χρονος, γαμος- τη συμμετρια- τα συμβολα (πατρις, θρησκεια, οικογενεια)- τα συμβολα ευτυχιας (παμε εκει που πανε και οι αλλοι για να τη περασουμε φινα και ας ειναι μαπα το καρπουζι) (γιατι χασανε την αξια τους οι μικρες χαρες-στιγμες?)- που εξω καιγεται ο τζιτζικας αλλα στα ματια υπαρχει βροχη- που ειμαι παντα στην ωρα μου στα ραντεβου μου- που ειμαι παντα μακριαακουγοντας το εκπληκτικο C'mere των Interpol μαζι με το τζιβαερι του Κων/νου Νουρου (απο το blog του m.hulot) (φαινονται αταιριαστα και ειναι, βαρετο δεν ειναι ακομα και να τα ταιριαζουμε ολα? μπλε παπουτσακι, μπλε ζωνιτσα, σα βαφτιστηρια?)
σ' ευχαριστώ που εκφράζεις αυτά που δεν μπορώ εγώ.
να είσαι καλά
den eisai o monos se auti ti fasi..Mazi sou