Σημερα ο φιλος Πετρος μου πε: βαλε μια κοκκινη κλωστη σημερα…
Πανε χρονια που δε το χω κανει (και δε καηκα το καλοκαιρι όπως λενε για οποιον δεν το φορα, μια χαρα επεζησα), αλλα σημερα που το πε ο Πετρος ανοιξα ένα μικρο κουτακι με ραφτικα για εργενηδες, εστριψα μια ασπρη και μια κοκκινη κλωστη και μετα ζοριστικα να δεσω αυτό το βραχιολακι μονος μου. Με τα δοντια το εδεσα τελικα.
Τετοια εποχη εκανε παντα πολύ κρυο στο χωριο και γω ανυπομονουσα να φυγουν αυτοι οι μηνες και να μεγαλωσω, και τωρα που μεγαλωσα ανυπομονω να γινω παιδι και να να χτυπησω τη πορτα του γειτονα: μου το δενετε?
εγώ φτιάχνω ακόμη τέτοια βραχιολάκια. ελπίζω να βρεις κάποιον να στο δέσει. Αν όχι, πες μου τα μέτρα του καρπού σου και στο στέλνω έτοιμο, δεμένο. χχ
to trapezi prepei na mas kaneis prota ap ola
:)
(thanks anyway)