days with rain and questions
ìåñåò ìå âñï÷ç êáé åñùôçóåéò
Τετάρτη, Νοεμβρίου 23, 2005
Σ αγαπω, αλλα θα το μαθεις ποτε?


Μετα τη δουλεια πηρα τα τρενα με μια μπλε τσαντα στα χερια

Πως μπορει κανεις να χασει το δρομο του σ αυτη τη ζωη και μετα καπως να ξαναβρεθει?
....

7 η ωρα ανοιγαν οι πορτες. 7 και κατι ημουν εκει.
Πολη Wolverhampton
Χωρος Civic hall

Ο antony and the johnsons βγηκαν καπως αργα και βιαστικα
Ο antony καθοταν σε ενα πιανο με ουρα, φορωντας απλως ενα γκρι-μπλε Τ-shirt και ενα μαυρο παντελονι
Με μαυρα κορακι μαλλια και ενα λευκο αναγεννησιακο προσωπο σαν ολοκληρο φεγγαρι
Λιγο χοντρουλης
Λιγο σα μικρο παιδι
Μετα τις πρωτες νοτες ηρθε η φωνη του που με καθηλωσε
Φωνη σα ζαλισμενη πεταλουδα
Σα χνουδι απο φιλι, σα κλαμα ενος αγγελου, σαν ολα

Δε πιστευεις πως ενα τετοιο πλασμα εχει ερθει στο κοσμο

Μερικα τραγουδια, οπως το αγαπημενο μου man is the baby τα διελυσε, τα κομματια εφτασαν μεσα μου και δεν ηθελα τιποτα αλλο παρα να μαι ενα κομματι μιας αγαπης ή μιας αληθειας
Ειπε και καποια καινουργια.... (δε περιγραφεται η ομορφια)


Ετσι ξεχασα για λιγο τι γινοταν γυρω μου
Ξεχασα το χωρο, ενα χωρο, σαν εγκατελειμενο γηπεδο του μπασκετ σε επαρχιακη πολη, Απροσωπο και κρυο. Με στενα και αβολα καθισματα για να χωρεσουν κανα 2000 κοσμος.
Ξεχασα πως η μεση ηλικια ηταν γυρω στα 45+
Ξεχασα πως διπλα μου καθονταν ενα ζευγαρι αγορακια που χειροκροτουσαν τοσο χαριτωμενα στο τελος καθε τραγουδιου, αφηνοντας για λιγο τις μπυρες και τα φυστικια μου ερχονταν να τους τα χωσω ολα στο στομα
Και τελος ξεχασα το σουρεαλισμο γυρω απο εμας τους τρεις που θα ταν δε θα ταν καμια δεκαρια τυφλοι (καποιοι τους εφεραν, τους εδωσαν και απο μια coca cola και τους ξεχασαν εκει)

Δε λεει τελικα να πηγαινεις μονος σε συναυλια, αλλα αν εχεις κανει τοσα αλλα πραγματα μονος αυτο σε πειραζει? (ελεγα στον εαυτο μου να παρηγορηθω)

Η ωρα περασε και γω ηθελα το μαξιλαρι μου να χει τη φωνη σου antony
Antony να σαι παντα καλα
Και μεγαλη η χαρη σου για την ταλαιπωρια που περασα μετα για να φτασω σπιτι οπως εφτασα
Σ αγαπω, αλλα θα το μαθεις ποτε?
4 Comments:
Blogger m.hulot said...
se zilepsa apopse

Blogger Sadie said...
Ki egw se zilepsa... poli. :(((

Blogger twocows said...
Σίγουρα άξιζε το Mercury βραβείο.. σε κάνει να τα ξεχνάς όλα..

Και γω ζήλεψα..