days with rain and questions
ìåñåò ìå âñï÷ç êáé åñùôçóåéò
Πέμπτη, Νοεμβρίου 10, 2005


Το ποταμι σημερα απλωθηκε, εγινε περα στα χωραφια μια απεραντη λιμνη
Τα καλυψε ολα
Και τη πολη τη καλυψε μια ησυχια
Ολοι περπατανε στις μυτες και μιλουν ψιθυριστα για να μη το αγριεψουν κι αλλο

Τα περιστερια σκιζουν τον αερα πανω απο τα κεφαλια μας

Περπαταμε και οι σκιες μας φευγουν πισω


Σχεδον τελειωσε κι αυτη η εβδομαδα

Ο χαρης μου ειπε για ενα ωραιο παιχνιδι που παιζει με τους φιλους του
Βρισκονται στο τελος της μερας και λενε ποσες φορες την ημερα ο καθενας δεν εκανε τιποτα, δεν ειπε τιποτα, δε σκεφτηκε τιποτα
Οποιος εχει τις περισσοτερες φορες νικαει
Μεχρι στιγμης κανεις δεν εχει νικησει...
4 Comments:
Blogger zen grylos said...
Πολύ ωραίο αυτό το ζεν παιχνίδι, θα το πώ και στους υπόλοιπους γρύλους να το παίζουμε, μερσί για την ιδέα!

Blogger Παπαρούνα said...
Φοβάμαι ότι πάντα θα έχανα.
Πάντα σκέφτομαι τα ίδια και τα ίδια.
Και πάντα μιλάμε ψυθιριστά για να μην αγριέψουμε το ποτάμι...
"σαν κωμωδία αμερικάνη τέλειωσε και τούτη η βδομάδα"
:)

Blogger ViSta said...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

Blogger ViSta said...
Τωρα ξερω τι μου θυμιζουν τα κειμενα σου. Ονειρα ή την προσπαθεια να τα εξιστoρησουμε σε καποιον την επομενη μερα. Ειναι ωραιο να ονειρευεσαι αλλα πιο ωραιο να τα ζεις. Απο οτι καταλαβαινω, πολλες φορες τα ζεις. Αλλες τα ψαχνεις.
Να εισαι καλα.

ΥΓ. Ναι και εγω μερικες φορες τα ζω, εχεις δικιο...