days with rain and questions
ìåñåò ìå âñï÷ç êáé åñùôçóåéò
Τετάρτη, Οκτωβρίου 12, 2005
μορς σκεπες


Στο τελευταιο μου ταξιδι απο αθηνα στο μπερμινχαμ μεσω μιλανου, σ αυτες τις δυο πτησεις που πηραν χωρα στη διαρκεια μιας μερας, σε διαφορα σημεια που ανοιγε ο ουρανος ο ηλιος χτυπουσε πανω σε σκεπες και τζαμια, μεριες μεριες, ασυγχρονιστα, απαρηγορητα σηματα μορς, και δε ξερω γιατι αλλα αυτο μ εκανε να γελαω μονος μεσα στο αεροπλανο, νομιζω το βρηκα πολυ παιχνιδιαρικο, μεταφυσικο

Τι ελεγε ο ηλιος?
Κατι για αγαπη πιθανοτατα

Επισης να πω πως δε ξερω γιατι αλλα καθε φορα που μπαινω σ ενα αεροπλανο και βλεπω ποσο ομορφη ειναι η γη λεω μεσα μου: πώς ο θεος να μας ακουει που ειμαστε τοσο μικροι, πώς να με ακουει απο τη μικρη μου πολυκατοικια, απο το διαμερισμα του πρωτου οροφου?
7 Comments:
Blogger x said...
κι εγώ να πω πως μόλις είδα τα φθινοπωρινά φύλλα στο χωριό σου, σκέφτηκα αυτόν τον υπέροχο ήχο που κάνουν όταν τα πατάς, κριτς κρατς.
Μουσική.

Anonymous Ανώνυμος said...
Πού ακριβώς βρίσκεται το χωριό σου ; Πολύ φύλλο βλέπω, δεν πρέπει να έχουμε υψόμετρο...Χμμ.

Blogger nikitas said...
αντιθετως εχει υψομετρο
ειναι στην ορεινη αρκαδια

Anonymous Ανώνυμος said...
Ti pineis re file?

Blogger nikitas said...
loipon pairno polla
micro, sokolates...
ama de s aresei pare to koubadaki sou kai s alli paralia

tipota den einai anagkastiko

Anonymous Ανώνυμος said...
Eisai junkie kai goustareis diladi? Oxi re file kane douleia sou na gelame..Me tetoies malakies pou grafeis, eisai allou.

Blogger anonymous said...
Σας ακούει: πιστέψτε με :)