Με τα χρονια βαζουμε τα συναισθηματα στον ηλιο και ξεραινονται
Και μαζι και τη πιστη μας στη ζωη
Καποια μερα ομως ερχονται ετσι τα πραγματα που τα σπας ολα, οπως σπας ενα ξερο κλωναρι βανιλιας
Τα συναισθηματα (η αγαπη, η απογοητευση, ο πονος, η θεληση, εσυ και γω), ευωδιαζουν και ειναι ακομα εκει
Ζωντανα

Και συ βλακα νομιζες πως πεθαναν (πεθανες?)