days with rain and questions
ìåñåò ìå âñï÷ç êáé åñùôçóåéò
Σάββατο, Ιουλίου 23, 2005
ζαχαρη


Σε ενα δευτερολεπτο μαραινονται τα λουλουδια, ξεραινονται και ξεφλουδιζονται χιλιαδες πορτοκαλια
Σε ενα δευτερολεπτο το μεγαλο ρολοι που κουβαλας στη πλατη σου σπαει- γινεσαι ενας καμικαζι
Σαλιγκαρια ανεβαινουν στα πλαγια του κορμιου σου
Ενα μπαινει στο στομα σου οπως εσυ μπαινεις στη βροχη με μια μικρη ομπρελα
Εισαι απο ζαχαρη και λιωνεις σε αντιθεση με το τι λεν οι αλλοι
Καθε ενα δευτερολεπτο μια πεταλουδα χανει τη ζωη της εγκλωβισμενη σ ενα τζαμι
Σ ενα δευτερολεπτο ενας ανθρωπος γινεται λιγοτερο ανθρωπινος
Η μνημη παιζει τις εικονες της ζωης μας αναποδα
Οι φλουδες επιστρεφουν στα ξεφλουδισμενα πορτοκαλια και τα ξεραμενα λουλουδια αποκτανε ζωντανια, χρωμα και δροσια
Ολα αλλαζουν και τιποτα δεν αλλαζει
Εγω κουραζομαι και παραδιδομαι

(εικονα: κολλαζ στο photoshop 2002)
1 Comments:
Blogger mindstripper said...
'Τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είν' όπως παλιά'

Την καλησπέρα μου.