Μικρος ειχα δυο φιλους, τον Κωστα και το Βασιλη
Νταλα μεσημερι με τα τζιτζικια τα καλοκαιρια μαζευομασταν σε μια αλανα απεναντι απο το σπιτι του Κωστα για να παιξουμε.
Το σπιτι του ηταν χτισμενο 10 μετρα απο το ρεμα που διασχιζει στα πλαγια το χωριο και που το χειμωνα με τις βροχες γινοταν ενα ποταμι. Το καλοκαιρι ξεραινοταν και ηταν γεματο ακακιες και λιβελουλες.
Διπλα στο ρεμα λοιπον ο εφευρετικος παντα παππους του Κωστα, ο κυρ-Θανασης ειχε χτισει με ξυλα ενα μικρο WC, σα περιπτερο ενα πραγμα που στο πισω μερος του ειχε μια σωληνα και τα «μπιμπ» πεφτανε στο ρεμα.
Και επειδη εμεις τα αθεοφοβα μπαιναμε στο ρεμα να πιασουμε λιβελουλες ειχα δει απο κοντα τελη καλοκαιριου ενα τεραστιο βουνο απο «μπιμπ», καθως η οικογενεια του Κωστα ηταν και πολυμελης (οχτω ατομα)
Νταλα μεσημερι λοιπον, λιγο πριν αρχισουν τα σχολεια και εχουμε μαζευτει με τα παιδια στη αλανα να καταστρωσουμε κανα παιχνιδι και βλεπουμε στην αυλη το κυρ-Θαναση απο απεναντι (αναμεσα μας το ρεμα) να προσπαθει να αλλαξει μια μεγαλη φιαλη γκαζιου, γιατι η προηγουμενη ειχε τελειωσει. Αφου τη βαζει κανει τη κλασσικη μαλακια να την ανοιγει και να δοκιμαζει το λαστιχακι αν ‘χανει’ με εναν αναπτηρα. Βλεπουμε τη φιαλη να παιρνει φωτια (να πω εδω χωρις να να μπορω να εξηγησω το γιατι: οι φιαλες αν πιασουν φωτια, η φωτια τυλιγεται γυρω τους και δεν κατευθυνεται απεναντι, σα φλογοβολο οπως θα περιμενε κανεις). Αποτελεσμα ειναι ο κυρ-Θανασης να μη μπορει να αγγιξει το μοχλο που κλεινει τη φιαλη και ν αρχιζει να φωναζει βοηθεια. Μεχρι να μαζευτει ο κοσμος ο εφευρετικος κυρ-Θανασης κοβει το λαστιχο απο το γκαζι ( που ειχε ηδη λιωσει) και της δινει μια κλοτσια, η φιαλη κυλα στη κατηφορα και πεφτει στο ρεμα...
Τα «μπιμπ» πιανουν φωτια (ειναι απιστευτα ευφλεκτο υλικο), πεφτει συρμα στο χωριο να κλειστουν ολοι στα σπιτια τους (ετρεχε η μανα μου να με μαζεψει) γιατι θα γινοταν εκρηξη
Την εκρηξη δεν την ειδα, γιατι ετρεχα αλλα ειδα τα αποτελεσματα της σε ολα τα σπιτια της γειτονιας. Φλεγομενα «μπιμπ» σε τοιχους, σκεπες, αυλες και δρομους....